قوم پرستی دعوت بسوی جاهلیت

لیکوال : احمد ولی

..

قوم پرستی یا نژاد پرستی یکی از امراض است که درګذشته انسان ها دچار آن بوده است و فعلا نیز این مرض شکلی از اشکال وجود دارد. اګر بر زمانه های ګذشته یک نظری بیاندازیم می بینیم که واقعات بسیار تلخ از تاریخ باقی مانده است. قبل از اسلام همه مردم به قوم یا ملت شان فخر میکردند و بخاطر آن با همدیګر به نبرد می پرداختند.

همچنان درزمان جاهلیت عرب ها هم دچار این بدبختی بوده با همدیګر دشمنی ها داشتند که یک قبیله با قبیله دیګر به نبرد و جنګ می پرداخت و کوشش میکرد که قبیله مقابلش را مغلوب ساخته و غلام سازد.

همچنان در آثار ادبی و آشعار شان به قومیت و ستایش از اباو اجداد یاد شده است.

اما بعد از بعثت رسول صله الله علیه وسلم و با آمدن دین مبین اسلام این جهالت مرموز را از بین برده و اخوت و برادری را در بین مسلمانان ایجاد نمود ومردم ار از این مرض مهلک نجات داد.

قسمیکه الله عزوجل می فرماید (وَاعْتَصِمُواْ بِحَبْلِ اللّهِ جَمِيعًا وَلاَ تَفَرَّقُواْ وَاذْكُرُواْ نِعْمَتَ اللّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ كُنتُمْ أَعْدَاء فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُم بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا وَكُنتُمْ عَلَىَ شَفَا حُفْرَةٍ مِّنَ النَّارِ فَأَنقَذَكُم مِّنْهَا كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللّهُ لَكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ)  العمران۱۰۳

وهمچنان در یک روایت مسلم آمده است که الله عزوجل بر سه سخن خوشحال می شود و بر سه سخن ناراض می شود ، اول اینکه او را خالصانه عبادت کنید و کسی یا چیزی را با او شریک نسازید.

دوم اینکه ریسمان الله عزوجل قرآن و سنت را با اتفاق محکم بګیرید و ترفقه نیندازید .

و سوم اینکه خلفا خود را خیر خواهی کنید از کثرت سوال، سخن پوچ ، فضول خرچی خود داری کنید.

اما بر عکس اګر امروز بر زندګی مسلمانان نظر بیندازیم می بینیم که اکثریت شان یک باردیګر به همان جهالت و بدبختی برګشته اند شعار های قومیت را بلند میکنند و احزاب قومی تشکیل میدهند  بسوی آن دعوت داده میشوند بخاطر آن دوستی میکنند و بخاطر آن دشمنی میکنند خصوصا در وطن عزیز ما افغانستان این مسله زیادتر دامن زده میشود که دشمنان کشور ما ازاین طریق استفاده نموده اهداف شوم شان را بدست میاورند. مثل ضرب المثل مشهور که میګویند تفرقه بینداز و حکومت کن.

اما از جهت دیګراګر متوجه شویم دراسلام قوم پرستی را نتنها حرام نموده است بلکه آن را یک نوع شرک و جهالت نیز ګفته است، آن جهالت که مسلمانان را بسوی زوال و هلاکت برده و آنها را تکه و پارچه میکند قسمیکه امت مظلوم خود را فعلا در چنین حال مبینیم در حالیکه اسلام مسلمانان را بسوی وحدت و یک پارچګی اتفاق واتحاد دعوت مینماید.

چنانچه در مسند احمد از رسول صل الله علیه و سلم روایت است که می فرماید ای ابو ذررضی الله عنه متوجه باش که تو بالای هیچ سیاه و سرخ فضیلت نداری مګر اینکه درتقوی پیش قدم شوی در آن صورت فضیلت میابی ، در دیګر روایت چنین است که الله تعالی چهره ها و مال های شما را نمی بیند بلکه بسوی دل ها  و اعمال شما میبیند.

پس از این فرموده های رب آسمان ها و زمین و ارشادات رسولش صل الله علیه و سلم واضح میشود که هیچ انسانی بالای انسانی دیګری یا قوم بر قوم دیګری برتری ندارد مګر به ایمان و تقوی و بر ما مسلمانان و ملت مسلمان افغانستان لازم است با از این جهالت خود را دور داشته و یک دیګر را چه از پشتون و تاجک چه از ازاره و ازبک چه بلوچ و دیګر اقوام که استیم یک دیګر را بسوی وحدت و یک پارچګی،اتفاق و اتحاد  دعوت نموده

خود را از زنجیر های غلامی آزاد نمایم.